Een diagnostische laparoscopie is een operatieve procedure onder algemene verdoving. Het is wat men noemt de ‘gouden standaard’ om de werking van eileiders te beoordelen en om de situatie in de buik van de vrouw de inspecteren.
Niet voor iedereen is dit nodig doch in sommige gevallen zal uw fertiliteitstarts u aangeven dat er redenen zijn om dit onderzoek te laten doen. Dit kan zijn omdat er bij u in het verleden al operaties geweest zijn in de buikholte, of dat u infecties gehad heeft. Soms vermoedt de arts op basis van een verhaal van pijnlijke regels het bestaan van afwijkingen die niet op een andere manier kunnen worden aangetoond (vlekvormige endometriose bvb). Soms zien we op echografie of op een hysterosalpingografie, een afwijking die aanleiding kan zijn voor een laparoscopie. In de meeste gevallen kan een afwijking, die duidelijk wordt tijdens de laparoscopie ook meteen verholpen worden, wat maakt dat een laparoscopie vaak ook de eerste stap is in de behandeling van onvruchtbaarheid.
Praktisch : uw arts verwijst u voor een laparoscopie naar uw eigen gynaecoloog of een collega die hierin speciale ervaring heeft (zie laserchirurgie). U krijgt een afspraak om de modaliteiten van de ingreep en de planning te bespreken.
De ingreep bestaat erin om via een kleine incisie in de navel een kijkbuis (laparoscoop) in te brengen in de buikholte. De buikholte wordt gevuld met Co2 gas om een ruimte te creëren waarin kan worden gekeken. Via bijkomende openingen van ongeveer 0,5 cm onderaan de buik kunnen werkinstrumenten ingebracht worden. Zo kunnen allerlei ingrepen worden uitgevoerd zonder opzichtig blijvende littekens.
De ingreep wordt uitgevoerd in het daghospitaal, waarvan u een brochure ontvangt.
Voor elke chirurgische ingreep is een evaluatie van uw gezondheidstoestand vereist. Meestal zal de chirurg deze ingreep met u overlopen. Een bloedafname is steeds nodig met de bepaling van de bloedgroep en een stollingstest.
De risico’s van de ingreep zijn beperkt. Er bestaat de kans op infectie (<1%). Er bestaat een kans op een bloeding (blauwe plek op de huid of inwendige bloeding) (<1%). Er bestaat een kans op ongewilde perforatie van een naburig orgaan zoals bvb de blaas of de darm (uiterst zelden). Heel soms kan het nodig zijn om de ingreep te onderbreken en om over te gaan naar een klassieke operatie via buikinsnede.